ฉันไ่ม่ชอบฟังเพลงสนุก ฉันโปรดปรานเเละหลงรักในท่วงทำนองแห่งความเศร้า ความเศร้าเกิดขึ้นหลังจากความสนุกเลือนหายไป มันหายไปอย่าไม่บอกกล่าว บางคนได้เเต่ยืนงงกับมัน อาจจะมีประโยคสั้นๆ ที่หลุดออกจากปากว่า
" ฉันควรทำอย่างไร " หนึ่งในนั้นอาจเป็นฉัน ความเศร้าฉายความจริง ฉันคิดและเชื่อเเบบนั้น คงมีใครบางคนคิดแบบฉันเเล้วถ้าคนๆ นั้นเป็นนที่ฉันรู้จักหรือไม่ก็ตามแต่ ฉันอยากจะเดินเข้าไปบอกว่า " สวัสดี " เเละยิ้มให้อย่างที่ฉันไม่เคยยิ้มให้ใครมาก่อน มันคงน่าอัศจรรย์มากๆ สำหรับคนหน้าบูด ๆ อย่างฉัน.

ฉันพยายามหลับ บางสิ่งกำลังพาฉันไป จิตใต้สำนึกบอกกับฉันว่า เจ้าจงผ่อนคลายหยุดคิด
นึกถึงที่ๆ ไปเเล้วรู้สึกสบายใจ

ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ร่มรื่นบนกิ่งไม้มีแม่นกกำลังให้อาหารลูกของมันอย่างใจเย็น ข้างๆ มดตัวน้อยเดินเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบ พวกมันค่อยๆ นำใบไม้แห้งกลับไปที่รัง ลำต้นที่ใหญ่ของต้นไม้ กิ่งก้านที่แผ่ขยายออกไปเหมือนปีกแห่งแสง ดูสว่างไสวจนสายตาพร่ามัว ความเขียวของใบ ทำให้รู้สึกสบายตาจนฉันไม่อย่างจะละสายตาไปจากตรงนั้น ความอิ่มเอมเกิดขึ้นเเล้วข้างใน.

แต่อีกเดี๋ยวฉันคงจะตื่นจากฝันกับมาจูบกับเงาและเล่นซ่อนหากับความจริง.